Jak radzić sobie z negatywnymi emocjami w izolacji domowej?

Mili Uczniowie,

negatywne uczucia, jakie pojawiają się w związku z koniecznością pozostawania w izolacji domowej, są czymś oczywistym i naturalnym. Gniew jest emocją, która pojawia się w sytuacji zagrożenia. Jest więc próbą ochrony przed środowiskiem zewnętrznym. Odczuwając gniew, wpadamy w złość, krzyczymy, stosujemy agresję słowną. Od naszej inteligencji emocjonalnej i od przyjętego systemu wartości zależy, czy gniew nie przerodzi się w agresję fizyczną.

Przebywając z innymi osobami (domownikami) na określonej przestrzeni nietrudno o sytuacje konfliktowe. Stąd warto zadbać o wyznaczenie we wspólnej przestrzeni prywatnych stref, do których można się udać w celu zachowania spokoju.

Pamiętajmy, że gniew sprawia, że obraz rzeczywistości jest zniekształcony. Niekontrolowany wybuch gniewu łatwo może przejść w inne emocje, na przykład w agresję, która z kolei przyczynia się do zaostrzenia problemów.

Odczuwając gniew, warto zatem zadbać o zachowanie spokoju. W jaki sposób? Można głęboko odetchnąć i policzyć do dziesięciu. Będąc w prywatnej strefie, można zastanowić się nad tym, co wzbudziło w nas taką reakcję emocjonalną. Być może okaże się, że powód nie jest wart naszych nerwów. Kierowanie się emocjami, zwłaszcza negatywnymi, nie pomaga w rozwiązywaniu konfliktów. Warto więc nabrać dystansu do problemu i „na chłodno”, bez złości, ze spokojem, starać się porozmawiać.

W obecnej domowej izolacji należy postarać się o własny wewnętrzny spokój. Następnie dla dobra wszystkich domowników zatroszczmy się o dobrą atmosferę i miły nastrój. Można na przykład zaproponować wspólne spędzenie czasu przy grze, filmie, oglądaniu zdjęć, gotowaniu, czy wirtualnym podróżowaniu.

Życzę powodzenia w staraniach nad opanowaniem złych emocji oraz wykazania zrozumienia domownikom w sytuacji domowej kwarantanny. Napiszcie, proszę, jak radzicie sobie z panowaniem nad swoimi emocjami w obecnych warunkach domowych. Czy udaje się Wam znaleźć więcej tolerancji dla Waszych domowników?

Na wiadomości od Was czekam pod moim szkolnym mailem.

Wasza Pani Pedagog

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jestem kimś wyjątkowym

 Drodzy Uczniowie,   moją uwagę zwrócił ostatnio pewien cytat autorstwa Miltona Ericksona: I zawsze pamiętaj, że jesteś kimś wyjątkowym. Jedyne co musisz zrobić, to pozwolić innym zobaczyć, że taki jesteś . Tymczasem zdarza się, że odczuwamy strach przed byciem wyjątkowym, gdyż zbyt dużą wagę przykładamy do zdania innych ludzi. To z kolei sprawia, że będąc w towarzystwie, niepotrzebnie staramy się do niego dopasować. Wówczas rezygnujemy z naszego prawdziwego ja i przyjmujemy zachowania, które co prawda ułatwiają funkcjonowanie społeczne, ale za to skutecznie maskują naszą wrażliwość. Bywa, że nasze otoczenie wysyła wyraźne sygnały, że zbyt się w czymś wyróżniamy i z tego powodu nie jest dla nas przychylne. Niewiele osób jest w stanie zdobyć się na porzucenie środowiska, które zamiast wyzwalać kreatywność, ogranicza.   O wiele łatwiej jest dostosować się do świata, niż próbować go zmienić. Mimo to warto żyć w zgodzie z samym sobą. Zyskujemy wtedy szacunek do samego siebie, co wp
Czytaj więcej

Ważne Telefony

 Drodzy Uczniowie,   oto numery telefonów, pod którymi można podzielić się swoimi troskami i problemami, a także otrzymać pomoc:   116 111 – Telefon Zaufania dla dzieci i młodzieży, 800 12 12 12 – Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka, 800 120 002 – Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, 801 199 990 – Ogólnopolski Telefon Zaufania „Narkotyki – Narkomania”, 801 889 880 – Telefon Zaufania – Uzależnienia behawioralne, 800 111 123 – Tumbolinia – pomoc telefoniczna dla dzieci i młodzieży przeżywających śmierć kogoś bliskiego.   Pamiętajcie, że nie jesteście sami ze swoimi problemami.   O każdej ważnej dla Was sprawie możecie porozmawiać, dzwoniąc na wyżej wymienione numery telefonów, lub kontaktując się ze mną.   Wasza Pani Pedagog
Czytaj więcej

O potrzebie nawiązywania trwałych przyjaźni

 Drodzy Uczniowie,   chciałam zwrócić Waszą uwagę na znaczenie w życiu umiejętności budowania konstruktywnych więzi z drugim człowiekiem. Przyjaźń jest jedną z bliższych relacji międzyludzkich. Kiedyś natknęłam się na bardzo trafną definicję prawdziwej przyjaźni, według której: prawdziwa przyjaźń = uwaga + czas . Warto się zatem zastanowić, czy w naszych relacjach z bliskimi nam osobami, które nazywamy swoimi przyjaciółmi, wymienione wartości w równej mierze występują. W swoim życiu przekonałam się, że trwała przyjaźń wymaga zaangażowania obydwu stron.   Zdaniem psychologów prawdziwą przyjaźń określają następujące cechy: bezwarunkowa, wyrozumiała, sprawdzona, tolerancyjna, wesoła. Zauważcie, że niektóre z nich pasują do cech ludzkich.   By przyjaźń była bezwarunkowa, konieczna jest gotowość bezinteresownego działania na rzecz drugiego człowieka. Swoistym testem jest tutaj zdobycie się na rezygnację z własnych spraw, by móc spędzić czas z przyjacielem, który nas potrzebuje.
Czytaj więcej