Wasza Pani Pedagog

Drodzy Uczniowie, zdarza się, że znajdujemy się w beznadziejnych sytuacjach, w których odczuwamy niechęć do tworzenia czegokolwiek. Narzekamy na brak pomysłów, bezskutecznie szukamy rozwiązań, próbujemy powielać schematy. Tymczasem dzięki kreatywności mamy możliwość tworzyć własną rzeczywistość i to w wybrany przez nas sposób. Chcąc rozwijać w sobie kreatywność, warto używać kombinacji ze znanych sobie elementów i na tej bazie tworzyć własne połączenie. Tak rodzi się pomysł, myśl, koncepcja, czyli nowe zestawienie przyswojonych wcześniej pomysłów. Starajmy się nie być zbyt krytyczni względem nowych myśli, gdyż krytyka skutecznie niszczy kreatywność. Chcąc uzyskać radę od życzliwej nam osoby w sytuacji, gdy trudno nam samym wybrać najlepszy pomysł, możemy przedstawić nasze rozwiązania (najlepiej wybrać dwa różne) i wyrazić wątpliwości, które mamy. W rozwiązaniu problemu pomaga spojrzenie na niego z różnych perspektyw. Odmienne punkty widzenia pozwalają

Drodzy Uczniowie, zapraszam Was do rozwiązania testu dominującej półkuli mózgowej. Wiedząc, która półkula mózgu u nas dominuje, możemy przyjąć odpowiednie strategie sprzyjające uczeniu się. Na stronie: https://tropicieletalentow.pl/wp-content/uploads/2019/03/test-prawa-lewa.pdf poza testem dominującej półkuli mózgowej znajdziecie interpretację wyników testu, komentarz o funkcjach lewej i prawej półkuli oraz praktyczne rady, jak wykorzystać otrzymany wynik. Czy otrzymany wynik testu jest zgodny z Waszymi rzeczywistymi preferencjami? O swoich odkryciach piszcie na adres szkolnego maila. Na zakończenie ćwiczenie na synchronizację półkul mózgu – leniwe ósemki. Ćwiczenie to pozwala uaktywnić do pracy jednocześnie lewą i prawą stronę mózgu. Taka gimnastyka mózgu wpływa na polepszenie koncentracji, pamięci, umiejętności czytania i pisania oraz organizacji. Leniwe ósemki – instrukcja. Wyciągnij przed siebie rękę i unieś kciuk do góry.

Drodzy Uczniowie, znając własny temperament, można go wykorzystać do tego, by lepiej dogadywać się z innymi. Temperament obejmuje wrodzone cechy osobowości dziedziczone w genach. Odgrywa bardzo ważną rolę w rozwoju osobowości człowieka. Psycholodzy za Hipokratesem wskazują na cztery typy temperamentu. Być może spotkaliście się z ich nazwami. Są to: spokojny flegmatyk, towarzyski sangwinik, perfekcyjny melancholik oraz energiczny choleryk. Flegmatyka cechuje wysoka samodyscyplina. Jako dobry słuchacz obserwuje otoczenie. Swoje decyzje podejmuje bez pośpiechu. Stąd też jego działanie jest powolne i bezkonfliktowe. Zdarza się, że odkładając sprawy na później, tworzy bałagan. Jednak poprzez swoją systematyczność potrafi się w nim odnaleźć. Flegmatyk jest odbierany przez innych jako osoba przyjazna, budząca zaufanie. W swoim życiu dąży do zapewnienia sobie i najbliższym spokoju i bezpieczeństwa. Z kolei sangwinik jest urodzonym optymistą. Lubi brylować w to

Drodzy Uczniowie, ostatnio natknęłam się na dane, według których ponad 60 procent wszystkich rozmów ma charakter kłamliwy, a tygodniowo człowiek mówi nieprawdę ponad 13 razy. Czyżby więc świadome rozmijanie się z prawdą, przemilczenia faktów, półprawdy, oszustwa, przesadzanie – były społecznie akceptowane? W naszej rzeczywistości dość często spotykamy się ze zjawiskiem ujawniania niecałej prawdy. Chodzi tutaj o to, by odwrócić uwagę od tego, co nadal ma pozostać ukryte. Stąd tak ważna jest dociekliwość w poznawaniu faktów prezentowanych przez różne źródła. Wielu ludzi kłamie przed sobą, ponieważ nie chce uznać czegoś, co jest prawdziwe, ale sprawia przykrość lub kłopot. Łatwiej jest uznać, że dane zdarzenie nie miało miejsca, niż przyznać się samemu sobie do niewłaściwego zachowania czy błędu. Z przeprowadzonych badań wynika, że kłamiemy przede wszystkim o sobie samych. Zatajanie prawdziwych informacji czy przekazywanie fałszywego obrazu ma służyć podwyższeniu s

Mili Uczniowie, w komunikacji międzyludzkiej spotykamy się często z zakłóceniami porozumienia między nadawcą a odbiorcą informacji. Bariery w komunikacji interpersonalnej spowodowane mogą być błędami zarówno jednej, jak i drugiej strony, uczestniczącej w komunikacji. Rozmawiając z obcokrajowcem, narażeni jesteśmy na różnice kulturowe, a jej nieznajomość, brak rozeznania w panujących obyczajach i w tradycji może bardzo negatywnie wpłynąć na proces porozumiewania. Przypomina mi się tutaj dość zabawna sytuacja, którą przeżyli studenci z Niemiec przebywający na wymianie studenckiej w Polsce. Otóż chcąc pożegnać się z polskim wykładowcą, udali się do kwiaciarni. Tam zobaczyli wstążkę z napisem „Ostatnie pożegnanie”. Uznali, że bukiet kwiatów z dołączoną wstążką okaże się jak najbardziej na miejscu. Tymczasem mina wykładowcy, który otrzymał kwiaty ze wstęgą „Ostatnie pożegnanie” wyrażała zarazem zdziwienie, jak i oburzenie. W rozmowie ważne jest przyjęcie pe